W trakcie trwania umowy najmu wynajmujący ma obowiązek utrzymania lokalu w stanie nadającym się do uzgodnionego użytku.

Podczas wynajmu apartamentu często pojawia się kwestia zameldowania najemcy, co bywa źródłem obaw właścicieli. Zwykle dotyczą one trudności z usunięciem lokatora w przypadku, gdyby przestał płacić czynsz. W rzeczywistości jednak, te obawy są często przesadzone i wynikają z braku znajomości przepisów prawnych związanych z meldunkiem.

W polskim systemie prawnym istnieje kilka rodzajów umów najmu, z których każda rządzi się swoimi specyficznymi zasadami. Wśród nich najbardziej powszechną i tradycyjną formą jest zwykła umowa najmu lokalu mieszkalnego. Jest to standardowa umowa cywilnoprawna, regulowana przez Kodeks cywilny, a dokładniej artykuły 659–692, która stanowi podstawę prawną dla większości wynajmów mieszkań w Polsce.

Najem krótkoterminowy staje się coraz bardziej popularnym rozwiązaniem dla osób szukających alternatywnych rozwiązań wobec oferty proponowanej przez hotele. Ten rodzaj najmu najczęściej dostępny jest na okres od kilku do maksymalnie 30 dni i jest szczególnie atrakcyjny dla osób podróżujących w celach turystycznych oraz służbowych.

Umowa najmu apartamentu, podobnie jak każda umowa w prawie cywilnym, zawierana jest między wynajmującym a najemcą. Wynajmujący to podmiot, który oddaje przedmiot w wynajem, natomiast najemca to ten, który go wynajmuje.

Kaucja za wynajem apartamentu jest standardową praktyką, która zabezpiecza interesy wynajmującego. Zgodnie z przepisami, wynajmujący ma prawo uzależnić podpisanie umowy najmu od wpłacenia przez najemcę określonej kwoty kaucji. Kaucja pełni funkcję zabezpieczenia wszelkich zobowiązań finansowych wynikających z najmu apartamentu, które mogą przysługiwać wynajmującemu, w tym opłaty czynszowe oraz koszty związane w ewentualnymi uszkodzeniami lub zużyciem lokalu.