Dziwnówek nie tylko dla historyków

2023-10-12

Dziwnówek, nadmorska wieś, oprócz walorów przyrodniczych związanych z jej położeniem, ma do zaoferowania także kilka atrakcji historycznych, mogących stanowić przedmiot zainteresowania nie tylko dla historyków i badaczy dziejów. Więcej o przeszłości tej miejscowości w tekście poniżej. 

Pierwsza wzmianka o Dziwnówku pojawiła się w roku 1503, kiedy to zawarto umowę najmu dotyczącą gospody o nazwie "Lutke Divenov". Tak samo jak większość innych nadmorskich miejscowości na podstawie pierwszych informacji w źródłach pisanych Dziwnówek uznać można bez problemu za osadę lub wieś rybacką. Na przestrzeni lat, aż do roku 1870, w wiosce zbudowano ponad 20 domów, a także 12 budynków gospodarczych. Nazwa miejscowości została zmieniona na Dziwnówek dopiero po roku 1945, ponieważ wcześniej była znana wyłącznie jako Klein Dievenow z języka niemieckiego. W okresie marca 1945 roku, tereny wsi oraz ich okolice były areną zaciętych walk z nazistowskimi Niemcami. W tych działaniach wojennych uczestniczył między innymi przyszły generał Wojciech Jaruzelski, wówczas pełniący funkcję podporucznika i dowodzący oddziałem zwiadu w składzie 5 pułku piechoty, który był częścią 2 Dywizji Wojska Polskiego. Zaraz po zakończeniu wojny doszło do dosyć szybkiego rozrostu Dziwnówka na północny-zachód. Stało się to na skutek pojawienia się sporej ilości powracających wysiedleńców, a także żołnierzy, którzy brali udział w walkach mających miejsce na pobliskich terenach. Pojawiła się tutaj ludność zarówno z okolic Pomorza, z obszarów centralnej Polski, a także wschodu. Niestety po tym okresie nie pozostało nam praktycznie nic – zaledwie parę budynków mieszkalnych, które dziś nazywane są Starym Dziwnówkiem.

W latach 1965-1970 powstała trasa znana jako "Słoneczna Promenada", która przecina oraz łączy się z różnymi uzdrowiskami na wschód od wsi. Między 1974 a 2005 rokiem Dziwnówek uzyskał status miejscowości uzdrowiskowej, co umożliwiło rozwinięcie zakładów leczniczych. Naturalne uwarunkowania tego obszaru odegrały kluczową rolę w określeniu głównych dziedzin terapeutycznych oferowanych przez te placówki. Wprowadzono priorytetowe kierunki terapii, obejmujące leczenie chorób układu oddechowego u dzieci oraz schorzeń narządów ruchu u najmłodszych pacjentów. Ponadto, wyznaczono dodatkowy kierunek terapii o charakterze klimatycznym i usprawniającym. Nie należy zapomnieć także o przyjeździe biskupa Stanisława Stefanka 18 lipca 1982 roku, który poprowadził ceremonię wmurowania aktu erekcyjnego pod budowę kościoła we wsi.